Wchodzisz i wiesz

Sprawę finansowania kampanii wyborczej Jacka Kurskiego do Parlamentu Europejskiego w 2024 roku bada prokuratura w Zamościu. Przypomnijmy, że w wyborach były prezes Telewizji Polskiej otrzymał wysokie, drugie miejsce na liście PiS w okręgu Mazowsze.

Kampania miała być dla niego nie tylko powrotem do czynnej polityki – poprzednio z nominacji PiS był w Radzie Dyrektorów Wykonawczych Banku Światowego w Waszyngtonie, ale został stamtąd odwołany przez rząd Donalda Tuska. Miał to być także test popularności dla Kurskiego.

Polityk działał z rozmachem. „W czasie kampanii nie tylko zjechał wzdłuż i wszerz Mazowsze, wydawał własną gazetkę w formie tabloidu 'Express Mazowsza', ale zorganizował nawet w Wyszkowie piknik wyborczy, na którym wystąpili wykonawcy promowanego przez Kurskiego w TVP disco polo – zespół Bayer Full i Zenek Martyniuk” – podał Onet.

W kampanię Kurskiego zaangażował się mazowiecki przedsiębiorca Daniel W. Tak o zaangażowaniu Zenona Martyniuka opowiadał biznesmenowi współpracownik Kurskiego Paweł Gajewski: „Prezes go wyciągnął z d..., bo on już był w karierze, miał dołek. No i te 'Oczy zielone' poszły i on znowu stał się topem top topów disco polo”.

Czytaj więcej: Romskie disco-polo znika z Krupówek. „Powinno być po góralsku”

Kurski przed wyborami nie tylko odwiedził wiele miejscowości, ale nawet zorganizował w Wyszkowie piknik, na którym wystąpił między innymi promowany w TVP Martyniuk. O imprezie, której część kosztów miał wziąć na siebie Daniel W., Gajewski mówił tak: „W żadnym razie nie można mówić, że to jest koncert. Nie wolno tego powiedzieć (...) Ma być piknik, a tak naprawdę to ma być koncert, na który przyjdzie 15 tys. ludzi”.

Zawiadomienie w sprawie ewentualnych nieprawidłowości w kampanii Kurskiego złożone zostało do Prokuratury Krajowej w połowie marca 2025 roku przez samego Daniela W. „W trakcie kampanii osobiście przekazałem Panu Jackowi Kurskiemu środki pieniężne w wysokości 20.000 zł i niepieniężne, szacowane w sumie na kwotę około 60.000 zł (poprzez finansowanie różnych wydatków), z pominięciem oficjalnych procedur i rachunków komitetu wyborczego” – napisał biznesmen w zawiadomieniu.

Onet opublikował nagranie, z którego wynika, że Kurski, Gajewski i W. ustalali jak omijać limity wpłat, które w 2024 roku wynosiły 63 630 zł. Jak wynika z ustaleń, Kurski między innymi dawał synowi pieniądze, żeby wpłacił na jego kampanię pod własnym nazwiskiem – wszystko po to, by ominąć prawne limity. Były prezes TVP narzekał też, że z wpłat dokonanych na jego rzecz – środki na kampanię donatorzy mogli przekazywać wyłącznie przez fundusz partii ze wskazaniem na konkretnego kandydata – władze PiS „ukradły” mu 100 tys. zł.

Dziennikarze zaznaczyli, że wpłacenia takiej kwoty władze partii oczekiwały od każdego ze startujących wyborach kandydatów, ulokowanych na tak zwanych miejscach biorących, czyli takich z realną szansą na zdobycie mandatu. „Oszuści, k***a, zaj***li nam stówę z mojej kampanii” – żalił się Kurski. Dalej wyjaśnił W., kogo dokładnie ma na myśli.

„PiS. (Skarbnik partii Henryk) Kowalczyk... na partię z mojej kampanii stówę, k***a... Kiedy mi Jarosław (najpewniej prezes Kaczyński) mówił, że ja nie muszę płacić, bo ja nigdy nie byłem posłem. Ale z drugiej strony nie byłoby siły, nie mogłem się wykłócać, bo poszłaby fama, że tu Bank Światowy k***a, telewizja k***a. Więc już machnąłem ręką na to, umówiłem się, że zabiorą mi 50, a 50 dopłacę później. A zaj***li całe 100! K***a mać... A Jezu, jak ciężko, k***a mać! Wszystko z domu poszło, rozj****em cały dom. Nic nie zostawiłem, 50 tys. zostało mi w banku... Jak nie wygram, to nie mam planu B” – przekonywał w rozmowie Kurski.

Czytaj więcej: Kurski marzy o powrocie do TVP. Nawrocki: Po moim trupie

W dniu 10 września 2024 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał merytorycznie sprawę o sygn. U 4/24. Wyrokiem z tej samej daty Trybunał orzekł, że art. 2 uchwały Sejmu z dnia 17 stycznia 2024 r., powołującej Komisję Śledczą, jest niezgodny z art. 2 Konstytucji (oraz umorzył postępowanie w pozostałym zakresie). W zakresie dotyczącym skutków ww. wyroku, Trybunał jasno stwierdził, że ze względu na uznanie za niezgodny z Konstytucją art. 2 kontrolowanej uchwały, który określa zakres działania Komisji Śledczej do zbadania legalności, prawidłowości oraz celowości czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych m.in. z wykorzystaniem oprogramowania Pegasus przez członków Rady Ministrów, służby specjalne, Policję, organy kontroli skarbowej oraz celno-skarbowej, organy powołane do ścigania przestępstw i prokuraturę w okresie od dnia 16 listopada 2015 r. do dnia 20 listopada 2023 r., „komisja ta winna po ogłoszeniu niniejszego wyroku zaprzestać swej działalności”.

Wobec wydarzeń mających miejsce dziś, tj. 6 czerwca 2025 r., Biuro prasowe TK informuje, że działania organów władz publicznych i podległych im służb nie znajdują podstawy prawnej i są wprost sprzeczne z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, który jest ostateczny i ma moc powszechnie obowiązującą.
Wszelkie podejmowane na wniosek nieistniejącej komisji działania pozostają zatem niezgodne z obowiązującym prawem Rzeczypospolitej Polskiej i mogą aktualizować odpowiedzialność prawną – także karną – osób, w tym sędziów i innych funkcjonariuszy publicznych, które takie działania podejmują i realizują.
 

W czwartek, 5 czerwca dyżurny lublinieckiej komendy przyjął zawiadomienie o zaginięciu 17-letniej Wiktorii Nowak. Nastolatka ostatni raz widziana była 3 czerwca. Nie powróciła do domu po zakończeniu zajęć w szkole w Lublińcu. Ostatni kontakt telefoniczny nawiązała z bliskimi w tym samym dniu o godzinie 18:06. Od tego momentu kontakt z nastolatka się urwał.

Zaginiona ma ok. 160 cm wzrostu, krótkie, jasne blond włosy, normalną budowę ciała, ciemne oczy. Posiada tatuaże na prawej i lewej dłoni. Na lewym nadgarstku wytatuowany ma znak interpunkcyjny „;”. Ma również kolczyk po lewej stronie nosa.

W chwili zaginięcia ubrana był w czarne, szerokie spodnie, granatową bluzę z kapturem, białą bluzkę, biało-zielone buty sportowe. Miała przy sobie czarny plecak z napisem FILA.

Osoby mogące pomóc w ustaleniu miejsca przebywania nastolatki proszone są o kontakt z policjantami prowadzącymi sprawę pod numerem tel. 47 85 832 55 lub z najbliższą jednostką policji, dzwoniąc pod numer alarmowy 112.

Źródło: KPP Lubliniec

Przejmująca historia pani Wiesławy Kasprzyk. Kobieta dawno temu uciekła od męża, który ją maltretował. Po latach musiała do niego wrócić, a po jego śmierci dalej mieszkała w tym samym lokalu, sumiennie prowadziła opłaty. Nagle okazało się, że były mąż miał długi. Właściciel mieszkania złożył wniosek do sądu o eksmisję i sąd wydał wyrok. We wtorek 3 czerwca komornik w asyście policji przyszedł eksmitować poruszającą się na wózku kobietę.

– Myśmy byli od 1978 roku razem do 1997 – opowiada pani Wiesława, nie mogąc powstrzymać płaczu. – Długo wytrzymywałam, bo praktycznie po paru latach zaczął się horror...bByłam bita. Wytrzymywałam, bo syn był jeszcze młodszy. Nie mieliśmy gdzie iść. W końcu się zbuntowałam i uciekłam. No i zostałam faktycznie sama, nie mogłam sobie poradzić, więc się tułałam – wspomina.

Pani Wiesława zmuszona przez trudną sytuację życiową wróciła, aby zamieszkać z byłym mężem. – W 2017 roku wprowadziłam się, ale dalej miałam horror w domu. Nie miałam dostępu do dokumentów, bo on mnie nie dopuszczał. Nie miałam zielonego pojęcia, że takie zadłużenie zrobił. Dopiero po śmierci, jak zaczęłam przeglądać, wyrzucać jego rzeczy, zobaczyłam, że mieszkanie jest zadłużone – mówi dziennikarzom programu „Reporterzy”.

Kobieta nie miała też pojęcia o wyroku eksmisyjnym i o tym, że sąd ze względu na to, że rodzina nie stawiła się na rozprawie, nie zasądził lokali socjalnych. – Ja tylko chcę sprawiedliwości i godziwych warunków – mówi ze łzami w oczach. – Mimo że nie ja zrobiłam te długi, ale niech oni już mają to mieszkanie, naprawdę, tylko niech mi chociaż socjalne dadzą – dodaje.

Czytaj więcej: Znieczulica. „Elitarne” osiedle nie wpuściło wychowanków domu dziecka

W zawiadomieniu o terminie eksmisji został podany adres pomieszczenia tymczasowego. Pani Wiesława przeżyła szok. – Te schody są wysokie, nie ma szansy, żebym po nich weszła. Jak zrobię dwa schodki, to się duszę. To są takie pionowe schody, jeszcze poręcze są uszkodzone, nie ma poręczy – wylicza.

Choć sąd, komornik i firma, do której należy blok wiedzą, że kobieta porusza się na wózku, przydzielono jej tymczasowy lokal, do którego nie może się dostać – do budynku można się dostać tylko po wielu schodach, do tego łazienka jest na parterze, a pokój na pierwszym piętrze. – Jak mnie wsadzą do tego pokoju, to ja tam umrę z głodu i w brudzie, i będę musiała sikać pod siebie – mówi przerażona. Czy uda się odmienić jej los?