Wchodzisz i wiesz

Aby prawda nie ujrzała światła dziennego, algierskie władze postanowiły nawet poświęcić dwóch wysokich rangą wojskowych – poinformował malijski portal bamada.net. Oficjalnie do zestrzelenia drona w przygranicznym rejonie Tinzaouatène doszło na skutek złamania procedur w algierskiej armii. Śledztwem objętych zostało dwóch żołnierzy – generał Mohammed Remdaniya, dowódca powietrznej kontroli operacyjnej 6. okręgu wojskowego oraz niewymieniony z nazwiska pułkownik. Zarzuca się im, że podjęli decyzję bez konsultacji z szefem sztabu Saïdem Chengrihy'm.

– Dwóch żołnierzy jest po prostu poświęcanych, aby oczyścić armię i sprowadzić atakowanie malijskiego drona do trywialnej nadgorliwości dowództwa regionalnego w 6. regionie wojskowym – powiedział malijskim mediom jeden z anonimowych informatorów.

Zobacz także: Grupa Wagnera przyznaje się do spektakularnej klęski. Wśród zabitych dowódca najemników

Coraz większą wiarygodność zyskuje wersja, według której operację pierwszego kwietnia 2025 roku zorganizowała algierska Generalna Dyrekcja Dokumentacji i Bezpieczeństwa Zewnętrznego (DGDSE). DGDSE miała otrzymać od swego agenta w Mali informację, że tamtejsze wojsko „namierzyło” Iyada Ag Ghaliego i planuje jego likwidację. Wiadomość przyszła jednak w ostatniej chwili i nie zdążono „ewakuować” terrorysty, dlatego zapadła decyzja o unieszkodliwieniu bojowego drona.

Ogromne zaangażowanie algierskiej armii w ochronę dżihadysty można lepiej zrozumieć, jeśli prześledzi się jego wywrotową działalność i zaangażowanie w wydarzenia związane z tym regionem.

67-letni Iyad Ag Ghali urodził się w Boguszasie na północy Mali. Zasłynął jako przywódca rebelii Tuaregów w latach 90. XX wieku. Rzekomo właśnie w tym czasie rozwinęły się jego kontakty z algierskimi służbami. Departament Wywiadu i Bezpieczeństwa (DRS) miał sponsorować część jego poczynań.

Zobacz także: Mali: Najemnicy Putina zaatakowali wioskę. Wśród ofiar są dzieci

Związki z algierskim wywiadem mogą też być wytłumaczeniem, dlaczego Iyad Ag Ghali, pomimo nakazu aresztowania wydanego przez Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości, zdołał uniknąć licznych prób pojmania lub eliminacji.

Dziennikarze „Le Monde” w lipcu 2018 r. ujawnili również, że „służby ścigające Iyada Ag Ghaliego często zgłaszały jego obecność w algierskim mieście Tin Zaouatine, na granicy z Mali, gdzie prawdopodobnie mieszka jego rodzina”. W tym samym artykule napisano, że przywódca dżihadystów, „przebywający w szpitalu w algierskiej placówce w Tamanrasset, uciekł przed próbą 'neutralizacji' go przez Zachód w 2016 r.”

Zobacz także: Francja wycofuje wojsko z kolejnego afrykańskiego kraju

Incydent ten stawia pod znakiem zapytania zaangażowanie Algierii w zwalczanie terroryzmu w rejonie Sahelu. Dochodzenie, którym objęto dwóch oficerów wydaje się być tylko zasłoną dymną. Zjednoczone w ramach Sojuszu Państw Sahelu (AES) Mali, Burkina Faso i Niger, rozszerzyły swoje partnerstwa w dziedzinie bezpieczeństwa, zwłaszcza „rozluźniając” swe związki z Rosją, a zacieśniając kontakty z Turcją. Nabyły m.in. zaawansowane środki wojskowe, takie jak tureckie drony Baykar Akıncı. AES odwołał też swoich ambasadorów z Algieru właśnie ze względu na podejrzenia o „akceptowanie” terroryzmu przez algierskie władze.

Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności:

1) art. 292 w związku z art. 172 § 1 w związku z art. 285 § 1 i 2 w związku z art. 3054 w związku z art. 352 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny w zakresie, w jakim umożliwiają:
- „nabycie przez zasiedzenie służebności przesyłu w dobrej wierze w przypadku braku decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 35 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszcz[a]nia nieruchomości, art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, art. 124 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami”,
- „doliczenie posiadania przez przedsiębiorstwa energetyczne wykonywanego przed dniem 3 sierpnia 2008 r„ do okresu korzystania przez przedsiębiorcę przesyłowego z trwałego i widocznego urządzenia w sposób odpowiadający służebności przesyłu po dniu 3 sierpnia 2008 r„ potrzebnego do nabycia służebności przesyłu przez zasiedzenie”, 
- a także w zakresie, w jakim pomijają „możliwość przerwania biegu zasiedzenia służebności przesyłu na nieruchomości skarżącego, któremu przywrócono prawo własności nieruchomości w postępowaniu regulacyjnym prowadzonym z udziałem przedstawiciela Skarbu Państwa na mocy ugody zawartej przed Komisją Majątkową w Warszawie z dnia 07.09.1994 r., zgodnie z ustawą z 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (...), bezprawnie upaństwowioną w czasie PRL”,

z art. 2, art. 21 ust. 1 i 2, art. 25 ust. 4, art. 31 ust. 2 i 3, art. 32 ust. 1 i 2, art. 37 ust. 1 oraz art. 64 ust. 1-3 Konstytucji RP;

2) art. 227 i art. 520 § 3 ustawy dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego „w zakresie w jakim sąd rozpoznający sprawę przeprowadza dowód nieprzydatny dla sprawy, którym obciąża wnioskodawcę i uznaje za sprzeczne interesy stron w postępowaniu o ustanowienie służebności przesyłu, gdy strona podnosi zarzut zasiedzenia służebności przesyłu obciążając tylko jedną stronę kosztami postępowania”,

z art. 45 Konstytucji RP.
 

Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności art. 547 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego w zakresie, w jakim „przepis ten nie przewiduje możliwości złożenia zażalenia na postanowienie sądu apelacyjnego oddalające wniosek o wznowienie postępowania wydane na posiedzeniu bez udziału strony, pozbawiając tym samym [w]nioskodawcę możliwości rozpoznania sprawy w postępowaniu dwuinstancyjnym, co skutkuje rozpatrzeniem sprawy, w zakresie wznowienia postępowania, z naruszeniem zasady dwuinstancyjności, prawa do sądu, naruszeniem zasady bezpieczeństwa prawnego, naruszeniem zasady zaufania obywatela do [p]aństwa”,

z art. 45 ust. 1 w związku z art. 42 ust. 2 i art. 32 ust. 1, art. 176 ust. 1 oraz art. 2 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
 

Agent pracował jednocześnie dla Federalnej Służby Bezpieczeństwa Rosji oraz rosyjskiego wywiadu wojskowego, GRU. Jak poinformowali Ukraińcy, „jego zadaniem z ramienia GRU było przygotowywanie ataków terrorystycznych na dowódców Sił Zbrojnych Ukrainy, którzy wraz ze swoimi oddziałami przechodzili szkolenie bojowe w lokalnym centrum szkoleniowym Sił Obronnych”.

Rosjanin mógł sam wybrać, w jaki sposób wyeliminuje wojskowych. „Ukraińska Prawda” opisuje, że agent rozważał podłożenie własnoręcznie przygotowanego ładunku wybuchowego w kwaterze głównej lub budynku szkoleniowym. Innym planem było skorzystanie z pomocy kolegi, który miał przywieźć zakamuflowane materiały wybuchowe na poligon. Trzecią opcją niedoszłego zamachowca okazało się zorganizowanie ataku rakietowego dzięki aktualnym danym z poligonu.

Ukraińskie służby wpadły na trop agenta, kiedy akurat przygotowywał on plan likwidacji swojego przełożonego. Żeby na bieżąco kontaktować się z Rosjanami, instruktor używał trzech różnych telefonów.

Mężczyzna trafił do aresztu, grozi mu dożywocie i utrata majątku.

Przypomnijmy, że w maju 2024 roku na 15 lat więzienia został skazany 73-latek z obwodu lwowskiego, który dwa lata wcześniej koordynował rosyjski ostrzał poligonu w Jaworowie. Rosjanie użyli wtedy ponad 30 pocisków rakietowych. W wyniku tego ataku zginęło ponad 60 osób, a ponad 160 zostało rannych.

Międzynarodowe Centrum Operacji Pokojowych i Bezpieczeństwa w Jaworowie, bardziej znane jako poligon jaworowski, jest położone niecałe 40 km od Lwowa i około 20 km od granicy z Polską.

CZYTAJ TEŻ: Kolejne ofiary ataku na Sumy. Tragiczny bilans rośnie

Drużyny, którym zależało tego dnia na zwycięstwie podeszły do swoich spotkań zmobilizowane, pokonały swoich rywali i obroniły pozycje w tabeli. Zwycięstwa za trzy punkty, choć nie bez problemów bo przeciwnicy nie poddali się bez walki, pozwoliły Automani Mikrus Mykanów i Poczesnej Klimas & Klimas obronić odpowiednio drugą i trzecią lokatę w tabeli na koniec całego sezonu. Mistrzostwo już kilka kolejek wcześniej zapewnili sobie zawodnicy Galerii Jurajska Team.

Po ostatnim spotkaniu odbyło się uroczyste zakończenie rozgrywek, na którym Tomasz Łuszcz – dyrektor Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Częstochowie oraz Janusz Danek – p.o. zastępcy dyrektora ds. marketingu Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Częstochowie, wręczyli najlepszym drużynom okazałe puchary i okolicznościowe medale. Wszystkie zespoły otrzymały również pamiątkowe podziękowania za udział w rozgrywkach, a wyróżniający się zawodnicy zostali nagrodzeni indywidualnie.

Wyniki ostatnich spotkań:

21. kolejka – 12.04.2025 (sobota)

Galeria Jurajska Team – Gmina Rędziny 2:0
(25:15, 27:25)
MVP Marcin Dobrzański

Poczesna K&K – Blachownia WARTA 2:0
(25:20, 26:24)
MVP Rafał Klimas

Servecom – Automania Mikrus Mykanów 0:2
(25:27, 15:25)
MVP Krzysztof Stęplewski

pauza Volley

Klasyfikacja końcowa sezonu 2024/2025:

1. Galeria Jurajska Team – MVP drużyny Mariusz Krawczyk
2. Automania Mikrus Mykanów – MVP drużyny Krzysztof Stęplewski
3. Poczesna Klimas & Klimas – MVP drużyny Jerzy Łebkowski
4. Servecom – MVP drużyny Łukasz Chojnowski
5. Volley – MVP drużyny Łukasz Żak
6. Gmina Rędziny – MVP drużyny Kryspin Błaszczyk
7. Blachownia WARTA – MVP drużyny Michał Król

MVP całych rozgrywek: Łukasz Chojnowski – Servecom

Źródło: MOSiR Częstochowa

Skarga konstytucyjna o zbadanie zgodności art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2023 r. o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim „uzależnia prawo do świadczenia pielęgnacyjnego od wymogu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w jakimkolwiek zakresie, niezależnie od wymiaru czasowego, ani wymiaru dochodowego, osób wskazanych w tym przepisie jako opiekunowie osoby legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna w procesie jego leczenia, rehabilitacji, edukacji”,

z art. 69, art. 71 ust. 1 zdanie drugie w związku z art. 2 i art. 32, w związku z art. 65 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
 

Osoby, które prowadzą debatę prezydencką, odgrywają bardzo odpowiedzialną rolę. Powinny cechować się przede wszystkim obiektywizmem i bezstronnością, aby nie faworyzować żadnego z kandydatów. Ważne jest, aby zadawały jasno sformułowane pytania, bez ukrytej tezy ani podpowiedzi, które mogłyby sugerować jedyną „właściwą” odpowiedź. Takie pytania powinny dawać każdemu kandydatowi równe szanse na przedstawienie własnych poglądów.

Podczas debaty z 2020 r. wyraźnie dało się zauważyć, że pytania prowadzącego, Michała Adamczyka, były formułowane w sposób sprzyjający jednej stronie politycznej, co mogło wpływać na postrzeganie kandydatów przez widzów.

Adamczyk zadał między innymi pytanie o następującej treści:

„Pięć lat temu rząd Ewy Kopacz zgodził się na kwotę w ramach przymusowej relokacji imigrantów. Po zmianie rządu ten dyktat został odrzucony. Teraz znów wraca temat uchodźców. Turcja otworzyła granice. Dziesiątki tysięcy uchodźców szturmują w tej chwili granicę Unii Europejskiej. Jak powinna zachować się Polska właśnie w tej sprawie?”.

Zobacz także: Bardziej „sejmik” niż debata. Sztaby ogłaszają swoje zwycięstwa

Podczas debaty w 2025 r. temat migracji również został poruszony. Warto jednak zwrócić uwagę na sposób, w jaki pytanie dotyczące tej kwestii zadał Grzegorz Kajdanowicz:

„Moje pytanie będzie dotyczyć problemu migracji, bo on w najbliższych latach nie zginie – właściwie będzie się nasilał, a od wschodu i od południa będą próbowali przedostawać się do Europy imigranci. Pytanie jest takie: czy zamykać przed nimi granice? Czy macie państwo jakiś rozsądny plan na to, jak przyjąć choćby część migrantów, których potrzebują rynki pracy, także w Polsce?”.

Porównanie debat z 2020 i 2025 r. w materiale wideo (na górze artykułu).

Zobacz także: Kandydaci na prezydenta po dyskusji przedwyborczej. „To była równa debata”

Śledztwo w tej sprawie prowadzi Prokuratura Regionalna w Szczecinie.

Jak informuje oficjalna strona CBA, zatrzymany mężczyzna był prezesem dwóch firm informatycznych, przez które miało dochodzić do wyprowadzania publicznych środków.

Według ustaleń służb, w ramach fikcyjnych transakcji wystawiano nieprawdziwe faktury VAT, co służyło nielegalnym rozliczeniom podatkowym. W postępowaniu jest to określane jako „działanie w zorganizowanej grupie przestępczej, która funkcjonowała do 2022 roku i specjalizowała się w wyłudzaniu funduszy unijnych”.

Zatrzymany usłyszał już 12 zarzutów, w tym dotyczących przestępstw skarbowych i prania pieniędzy. Zastosowano wobec niego środki zapobiegawcze – poręczenie majątkowe, dozór policji oraz zakaz opuszczania kraju.

Czytaj też: Premier powołał nowego szefa CBA